Trend na złote łańcuchy znów w pełnym rozkwicie. Chodzi w nim bardziej o wyrafinowanie i gustowną elegancję przekroju epok od georgiańskiej do Art Nouveau, niż modernistyczne, ulotne oblicze nowoczesnych tendencji w biżuterii.
Łańcuch z 15-karatowego, żółtego złota, typu guard, z epoki georgiańskiej, około 1820 rok. Zapięcie w formie dłoni, zdobionej pierścionkiem ze szmaragdem, z mankietem z aplikacją z motywem florystycznym.
W późnych latach 70. i w latach 80., istniała moda, której część z nas doświadczyła albo przynajmniej zna ją z fotografii . To moda na noszenie masywnych, ciężkich złotych naszyjników-łańcuchów, której sztandarowym przykładem mógłby być Mr. T, grający rolę sierżanta B.A. Baracusa w kultowym serialu Drużyna A. Jego biżuteria wyglądała, jak gdyby tknięta dotykiem Midasa.
60-calowy 14-karatowy, złoty łańcuch z epoki wiktoriańskiej, z ażurowym splotem, z zapięciem umożliwiającym zawieszenie zegarka
Mimo, że trend wydawał się przejąć ulice i nocne kluby, to jednak nie był to styl dla wszystkich – nie dla koneserów szlachetnej biżuterii i nie dla osób ceniących klasyczną elegancję, a raczej dla miłośników najnowszych trendów i tzw. fast fashion.
Wiktoriański, długi, złoty łańcuch z zapięciem ze zdobieniem florystycznym, około 1850 rok
Istnieje przekonanie, że w modzie wszystko już było. Oznacza to, że prędzej czy później, trendy powracają, a pewne tendencje są cykliczne. Moda na złotą biżuterię wróciła „pełną parą” już jakiś czas temu, a to przełożyło się również na zainteresowanie biżuterią dawną i vintage.
Złoty masywny naszyjnik z medalionem w kształcie serca
Nostalgia za dawnymi czasami i bardziej wyrafinowaną, gustowną elegancją biżuterią z epok od georgiańskiej aż do Art Nouveau, sprawiła, że dokonale, misternie wykonane łańcuchy, stały się najbardziej pożądanymi na rynku antykwarycznej biżuterii. W ciągu ostatnich dwóch-trzech lat, nastąpił zauważalny wzrost zainteresowania kolekcjonerów, nabywaniem biżuterii z wspomnianych epok.
58-calowy, 18-karatowy złoty, filigranowy łańcuszek, Francja, około 1880 rok
„Wielki modowy powrót złota oraz nowy pomysł na biżuteryjne stylizacje – łączenie nowoczesnych oraz dawnych łańcuchów i wisiorów, przyczyniły się do odnowienia popularności i zainteresowania wśród nowych kolekcjonerów biżuterii z epoki. ” – wyjaśnia Lisa Stockhammer-Mial, właściciel i prezes The Three Graces Fine Jewelry.
15-karatowy, złoty naszyjnik z epoki georgiańskiej, z delikatnych ogniw zbudowanych z lekkich złotych blaszek i delikatnych drucików, z ozdobnym zapięciem z turkusowymi kaboszonami
Stockhammer-Mial wskazuje łańcuch splotu Georgian Guard, z epoki georgiańskiej, jako jeden z najczęściej poszukiwanych. Nadmienia, że należy zwrócić szczególną uwagę przed zakupem (przyjrzeć się cechom stanowiącym o przynależności do stylu). „Łańcuchy te są bardzo lekkie i długie – na ponad 50 cali. Większość z nich posiada element zdobionych kamieniami, zaciśniętych dłoni. „
Dawny łańcuszek wykonany w złocie o dwóch kolorach, z zapięciem w kształcie dłoni zdobionej szmaragdem
Zarówno Stockhammer-mail i Jacquelyn Babush, historyk i właściciel Inżynierii Estetyki Klejnotów i Antyków (Aesthetic Engineering Fine Jewels and Antiques), przestrzega nabywców przed reprodukcjami, od których roi się na rynku. Eksperci wyjaśniają, że „podróbki” są cięższe, nie dają tego samego wrażenia delikatności, a zapięcia w kształcie dłoni, mają inny, nie tak skomplikowany jak w oryginale, mechanizm. Ponieważ takie okazy mogą kosztować od 4000 do 9000 dolarów, może warto zasięgnąć przed zakupem porady eksperta.
„Łańcuchy guard czasami miały długość 64 cali i były zaprojektowane, by nosić na nich zegarek kieszonkowy.”, objaśnia Babush. „Były pierwotnie noszone z łańcuchem przytwierdzonym do pasa kobiety i zwisającym swobodnie z niego zegarkiem.”
Wiktoriański łańcuch oraz medalion we florystyczne wzory, wykonane ze srebra
Łańcuszek z 9-karatowego złota, z przełomu wieków, Carska Rosja
Naszyjnik z 14-karatowego złota, z epoki wiktoriańskiej, zdobiony ametystem
Łańcuchy do obwiązywania futrzanych mufek, chroniących kobiece dłonie przed zimnem, to jeden z rodzajów łańcuchów popularnych w tym okresie.
Tańsza alternatywą dla złotej biżuterii jest ta wykonana z tombaku. Tworzywo to zostało wymyślone około 1700 r. przez Christophera Pinchbecka (z ang.: pinchbeck – tombak), poprzez stworzenie stopu cynku i miedzi, który wyglądał i ważył tyle, co 18-karatowe złoto.
Łańcuch wykonany z tombaku, z ciekawymi detalami, z zapięciem zdobionym granatem, około 1800 rok
„Tombak może być rozciągany, skręcany, obracany tak samo zawile i ozdabiany z tą samą szczegółowością, jak w łańcuchach z autentycznego złota.” – wyjaśnia Babush. Nie ściera się i nie zmienia koloru, a, ze względu na jego niedostatek w dzisiejszych czasach, stał się niezwykle chętnie kolekcjonowany.
Babush i Stockhammer-Mail zgadzają się, że długie łańcuchy Art Nouveau, które są cięższe od georgiańskich delikatnych ażurów, stają się coraz bardziej pożądane. „To ta długość i design”, mówi Stockhammer-mail. We francuskich splotach łańcuchów, istnieją takie, które oddają niezwykły jubilerski kunszt dopracowanego filigranu i niezwykłego zdobnictwa. Ceni się również emalię guilloché, na panelach między ogniwami, przedstawiającą motywy kwiatowe i naturalistyczne. Naszyjniki te są często zachowane w świetnym stanie, jakby były w ogóle nienoszone (wskazywać na to może świetny stan emalii, która łatwo ulega zniszczeniom pod wpływem czasu).
Biżuteria z obu okresów winna być noszona samodzielnie, bez dodatkowych ozdób ocierających się o nią, z uwagi na delikatna formę i z troski o nienaruszenia jej stanu, poprzez pociągnięcie czy zaczepienie jednego z ogniw. Poza tym, ich dawny urok nie potrzebuje towarzyszy i dodatkowych ozdób, by zachwycać.
Jednakże, zestawienie ich z łańcuchami z epoki wiktoriańskiej, która odzwierciedla wiele stylów, w tym Belcher (w których ogniwa łańcucha idą w przeciwnych kierunkach), z dowieszonymi do nich medalionami, wisiorkami czy charmsami w sentymentalnym stylu, może dać niezwykle oryginalny stylistycznie efekt.
Najważniejsze, aby pamiętać, że zestawianie kilku łańcuszków może spowodować odwrócenie uwagi od detali każdego z nich, które to przecież stanowią o ich uroku. W tym przypadku zasada „co za dużo, to niezdrowo”, jest najtrafniejszą wskazówką. Aby nie wyglądać jak w latach 80., unikajmy zatem nadmiaru łańcuszków na raz, na rzecz położenia akcentu na indywidualne walory każdego z nich.
Oliwia Gozdek
źródło : www.thejewelleryeditor.com/vintage/chain-reaction-rise-popularity-antique-necklaces/
